ÇEVRE İNCELEMESİ
İNCELENEN KÖYÜN ADI :Altınyayla köyü
BAĞLI BULUNDUĞU İL :Kahramanmaraş
BAĞLI BULUNDUĞU İLÇE :Andırın
İNCELEMEYİ YAPAN :
İNCELEMENİN YAPILDIĞI YIL : 2009
ANDIRIN
İlçemiz Andırın, Kahramanmaraş ilinin güney batısında bulunmaktadır. İlçemiz nüfusu 10 000 civarındadır. İlçemizin Geben Beldesi ve Yeşilova (Tokmaklı) Beldesi yanı sıra 49 köyü vardır.
Ceyhan Irmağının suladığı tarım alanlarında buğday, arpa, nohut, fasulye, pamuk, ayçiçeği, yerfıstığı, mısır, turp yetiştiriciliği yanında meyvecilik ve hayvancılıkta yapılmaktadır. İlçenin Kadirliye yakın sınırlarında tipik Akdeniz iklimi görülür. Bu alanlarda turunçgillerde yetiştirilmektedir. İl-ilçe arasındaki mesafe 80 km civarındadır.
İlçenin başlıca dağları; 2305 m yükseklikteki Ağlıca, güneydoğuda Buca ve 2130 m yükseklikteki Asma dağlarıdır.
İlçenin akarsuları kuzeyden güneye doğru akarak sınırı çizen Ceyhan nehri, batısında Keşiş çayı, Aşağı andırını sulayan Andırın çayı, Geben platolarını sulayan Karasu’dur.
İlçenin ovaları; güneyde Andırın ovası, Kuruca ovaları, Darı ovası ile Akifiye, çokak, Kaleboynu, Altınyayla (Sinse) platolarıdır.
İlçenin büyük bir kısmında ormanlık alanlar vardır. Ormanlık alanlarda karaçam, sedir, köknar, ardıç, meşe gibi ağaçlar bulunmaktadır. Yaylalık olan Andırın ilçemiz, Kadirli ve Ceyhan tarafından gelen besici göçebelerin istilasına uğrar. Yazın yaylalarda kalan göçebeler ilçeye hayvansal ürünler arz ederler.
İlk yerleşimi hakkında kesin bilginin olmadığı ilçemizde Bizanslıların yaşadıkları tarihi kalıntılardan anlaşılmaktadır. Bizanslılardan sonra Dulkadiroğulları Beyliği’nin egemenliğinde bulunan ilçe 1515 yılında Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim tarafından Osmanlı egemenliğine alınmıştır.
İlçemizin tarihi zenginlikleri; Kum Kale, Anacık Kalesi, Haştırın Kalesi, Akkale, Azgıt Kalesi, Kaleboynu Kalesi, Katranlı Kalesi, Geben Kalesi ile Kızıl Manastır gözetleme kuleleridir.
ALTINYAYLA KÖYÜ
Köyümüz ilçenin kuzeyinde denizden 1100–1200 m yükseklikte dağlar arasında ve Kör sulu Çayının suladığı geniş bir ovanın kuzey kısmında, görünümü ve yaylaları ile ilçenin en büyük köylerinden biridir.
Tarihçesi:
250 – 300 yıl öncesine dayanan tarihi hakkında kesin bilgiler bulunmamaktadır. Köyün daha önceki yerleşim yeri, köyün güneyindeki Kılıç Kuyusu eteklerindeki yerdir. Önceki yerleşim yerinde heyelan olması nedeniyle köy şimdiki yere taşınmıştır. Özellikle bahar ve yaz aylarında sabahları çok sis olduğundan dolayı bu yöreye ‘Sisne’ adı verilmiştir. Halk dilinde ve ilçe genelinde köy için ‘sisne ‘adı daha fazla kullanılmaktadır.1960 yılından sonra ’Kocaçukur’ adını alan köyün en son adı ‘Altınyayla’ olarak değiştirilmiştir.
Coğrafi Durumu:
Andırın’ın kuzeydoğusunda ve ilçeye 28 km uzaklıkta, tabii güzellikleri ve yüzölçümü ile Kocadağ yamaçlarına kurulmuştur. Merkez köy iken bağlı üç köyü bulunmaktaymış. Doğusunda Dikencikli obası, güneyde Ketsel Obası ve sıtmalı obası bulunmaktadır. Sıtmalı obası 1995 yılında Kargaçayırı Köyüne bağlanmıştır. Köyün batısında Geben Kasabası, doğusunda Akgümüş Köyü, güneyinde Kargaçayırı Köyü, kuzeyinde dağlar yükselmektedir.
Başlıca dağları; kuzeyde Kocadağlar, güneyde Klıçkuyusu Dağı, doğuda Ayı Dağı, batıda Boyacıoğlu Dağı, kuzeydoğuda Kocamezra Dağı, Eşme Dağı, kuzeybatıda Kızılpınar Dağı ile çevrilidir. Dağların yamaçları meşe, köknar, ardıç . Sedir, çam vb. ağaçlarla kaplıdır.
İlkim:
Yöremizde karasal iklim hüküm sürmektedir. Yaz ayları sıcak ve kurak, kış ayları soğuk ve kar yağışlı geçmektedir.
Nüfus:
Köyün nüfusu 1000–1500 civarında değişmektedir. Köyden dışa göç oldukça fazladır. Gençlerin büyük bir kısmı köyden göç etmektedir.
Kültürel Durum:
Nüfus oranına göre okuma yazma seviyesi düşüktür.1985 yılından sonra inşa edilen okul eğitim öğretimi sürdürmektedir. İlköğretimi bitiren öğrencilerin küçük bir kısmı orta öğretime devam etmektedir.
Köyde zaman zaman halı ve dikiş kursları açılmıştır. Köyde kıraathane olmadığı için köylüler genellikle bakkal önlerinde ve evlerde sohbet etmektedirler. Köyde zanaat adına kilim dokumacılığında eskiye nazaran azalma olduğu görülmektedir. Köy düğünlerinde davul zurna eşliğinde yöreye ait oyunlar oynanmaktadır.
Tarım:
Ekonomik durum genelde ziraata dayanmaktadır. Diğer alanlarda geçim sağlayıcı potansiyel bulunmamaktadır. Köyün sulanabilir büyük bir arazisi vardır. Sebze ve meyvecilik yok denecek kadar az yapılmaktadır. Başlıca yetiştirilen tarım ürünleri nohut, ayçiçeği, buğday, arpa, turp ve mısırdır. Makineli tarım köyde gelişmiştir. Köyde hayvancılığın geliştiği görülmektedir. Köyde peynir imal edilip pazarlanması hayvancılığı önemli hale getirmiştir.
